Unikalne macewy z ulicy Hażlaskiej

Ewenement stanowi unikatowa kompozycja monumentu zimnego kamienia i konarów potężnego drzewa o rozłożystej koronie. Postawiona macewa z pewnością nie miała w swoim sąsiedztwie żadnego drzewa. Przypuszczam, że to samosiejka, a reszty dokonała natura, komponując niepowtarzalny obraz nie martwej natury.  To, co tu oglądam, zmusza do refleksji. Wprowadza w zadumę. Ten duży kamień macewy w objęciach potężnego konara drzewa jest jakby w uścisku życia, otulony skórą kory...Bardzo możliwe, że uścisk na przestrzeni dziesiątków lat, a może więcej, był tak mocny, że spowodował złuszczenie kamienia i zrzucił z macewy hebrajskie znaki. Dla wielu przechodniów i badaczy są granice, które oddzielają i strzegą tych subtelnych informacji o tych, którzy mieszkali w Cieszynie, którzy tu żyli, uczyli się i kochali, tworząc to piękne miasto i zapisując jego bogatą historię. To ci, którzy kochali tę ziemię i tworzyli rzeczywistość, których owoce spożywamy dzisiaj…

Kamienne tablice leżą strzaskane, murszeją napisy i znaki na szarym granicie. Z żelaznej gwiazdy Dawida sypie się rdza, zbutwiała woda stoi w otwartych grobach. Stary żydowski cmentarz zarośnięty wysoką trawą tonie w galicyjskim deszczu - (Zbigniew Machej).

Józef Kornblum w „Nowiny Kurier” wydawanym w Tel-Avivie, dnia 15 października 1999 r., a później w tygodniku cieszyńskim GZC,  tak pisze:

„Jest jeszcze coś specyficznego w tych kirkutach, a zwłaszcza w starym, którego pierwsze nagrobki pochodzą z XVII wieku. Są one też bowiem atrakcją interesującą przyrodników w Polsce i za granicą. Właśnie długi brak opieki i ingerencji człowieka sprawił, że natura poczęła rządzić się sama, w wyniku czego cmentarze stały się wyspą zieleni.

Setki drzew, w tym jesiony, klony, dęby, robinie i wierzby rozwinęły się wprost do niewiarygodnych rozmiarów. Wiele z nich to samosiejki. Potężne pnie drzew otoczone są często spiralami jasnozielonego bluszczu, panoszącego się w porosłym leszczyną i głogami terenie, jak liany dżungli. Opowiadano mi, że po oczyszczeniu kirkuta, poszycie odrodziło się z zadziwiająca szybkością.

Ale najciekawszym zjawiskiem są macewy znajdujące się w bliskości pni, które drzewo wprost wchłonęło, czyniąc je jakby częścią swej cielesnej struktury. Zadziwiają te kamienie grobowe, z widocznymi  na nich czytelnymi inskrypcjami, oplecione masą drzewną. W jednym wypadku ma się wrażenie, że drzewo przytuliło kamień przyjacielskim ramieniem, widok wzruszający do głębi”.

Nadesłane na kontakt24.ox.pl przez Użytkownika: wiesław henryk