Diakonia w praktyce

Po bardzo dobrym ubiegłorocznym oddźwięku wśród parafian, ewangelicy skoczowscy po raz drugi zorganizowali akcję „Diakonia w praktyce”. W okresie przedpostnym 16.02-09.03 pomieszczenie kancelarii wypełniało się artykułami spożywczymi oraz chemicznymi, które znosili wierni. Każdy przyniósł coś, a w ogólnym rozrachunku uzyskano bardzo wiele.

Zebrano m. in. 244 mydła w kostce, 102 różnego typu płynów, ok. 200 kg proszku do prania, 40 szamponów, 116 opakowań herbaty, 106 budyniów, 75 butelek oleju, 192 kg cukru, 163 kg mąki, 183 opakowania makaronu i 109 opakowań ryżu.    

Organizatorzy dowiedzieli się o rodzinach i samotnych osobach, które potrzebują materialnego wsparcia, od radnych parafialnych oraz kilku dyrektorów szkół z gmin Skoczów i Dębowiec, ponieważ to jest obszar duszpasterskiego oddziaływania parafii skoczowskiej.

Dzięki pomocy ponad 20. wolontariuszy posortowano najpierw zebrane dary według rodzaju produktu, a potem rozdzielono je na poszczególne rodziny. W ciągu następnych kilku dni prezenty zostały dostarczone do potrzebujących. 

Ogółem pomocy udzielono 16 rodzinom, 7 osobom mieszkającym samotnie, (w tym 6 rodzinom i 1 samotnej pani z wyznania rzymskokatolickiego).

- akcja przebiegła bardzo sprawnie. W ubiegłym roku zbieraliśmy tylko w jedną niedzielę, tym razem przez trzy tygodnie. Stąd też na moje oko przyniesiono trzy razy więcej produktów.  Sam zawoziłem prezenty do kilku rodzin. Cieszył mnie widok wzruszenia i szczerych podziękowań. Niektórzy byli totalnie zaskoczeni i mówili, że jeszcze nigdy nie otrzymali takiej niespodzianki.  Mam po tej akcji wiele dobrych refleksji. Zakładam, że parafianie są zachęceni, by dalej się angażować diakonijnie. Koszt jest niewielki, a radość z udzielonej pomocy bezcenna. Z drugiej strony przyznaję, że stoję przed dwoma wyzwaniami: pierwsze stanowi problem alkoholu w rodzinach. Generalnie przyjęliśmy zasadę, że nie przekazujemy prezentów rodzinom z problemem alkoholowym. W tym roku jednak zgodziłem się na dwa wyjątki. Przekonano mnie, że przecież dzieci nic nie mogą za uzależnienia rodziców. Dlaczego odmawiać im pomocy, skoro ewidentnie widać, że są to biedne rodziny. Przygotowaliśmy więc dwa prezenty. Może ten drobny gest sprawi, że rodzice zrozumieją, ile krzywdy wyrządzają sobie i swoim dzieciom? Bardzo bym chciał…

Drugie wyzwanie jest takie: marzy mi się, aby w tę akcję włączyły się też inne wspólnoty chrześcijańskie.  Wtedy będziemy w stanie dotrzeć do większej ilości osób potrzebujących. Taka pomoc stanowi wartościową uwerturę na okres Wielkiego Postu. - mówi Ks. M. Czyż