Zimowa wyprawa do Beskidzkiego Centrum Nauki

Podczas ferii zimowych uczniowie Katolickiej Szkoły Podstawowej z Cieszyna pod  wodzą pana Andrzeja Surmy pojechali do Beskidzkiego Centrum Nauki.

Warsztaty naukowe rozpoczęły się od zwiedzania interaktywnej wystawy. Ciekawa ekspozycja umożliwiająca  dzieciom samodzielne eksperymentowanie, rozbudzała zainteresowanie i zaowocowała szeregiem pytań z zakresu fizyki, neurofizyki i chemii. Uczniowie pytali : co to jest kula plazmowa? Dlaczego nie można dotknąć aluminiowej czapki na kuli plazmowej ? Jak widzenie krawędziami jest niedoskonałe? Jak ułożyć kolczastego jeżyka z opiłków metalu za pomocą magnesu neodymnego? Dlaczego Tutenchamon odwraca głowę i patrzy na nas, gdy jesteśmy w różnych miejscach sali? Dlaczego potrafimy przeczytać długi tekst, w którym prawidłowe są tylko pierwsze i ostatne litery w wyrazach?  Finałem zwiedzania wystawy było nasze wspólne orkiestrowe wykonanie utworu muzycznego na … rurach plastikowych. Po czym znowu potok pytań typu skąd ten dźwięk i dlaczego takie same rury wydają różne dźwięki?

astępnie przyszedł czas na bardzo mroźne warsztaty z ciekłym azotem. Mali naukowcy dowiedzieli się jaką temperatuę ma ciekły azot, jaka jest najniższa temperatura w kosmosie, gdzie  i dlaczego produkuje się ciekły azot? Kolejne eksperymenty wyzwalały wielkie emocje. Jak zachowuje się balonik, do którego wlejemy azot, a jak gdy nadmuchany balon plejemy azotem? Wybuchy baloników kończyły się wybuchami śmiechu. Bardzo nam się podobały pokazy przygotowywania potraw w kriogenicznej kuchni : czajnik wypełniony ciekłym azotem parował i gwizdał błyskawicznie.  Bardzo nam smakowały słodkie pianki z zupy azotowej i zdziwił nas banan, który po kapieli w azocie stał się młotkiem wbijającym gwoździe do deski. Sałata lodowa
po spotkaniu z azotem w ciągu sekundy kruszyła się na drobne kawałeczki.

Prowadzący z pasją opowiadał o swoim zawodzie, zachęcając małych studentów do wyboru dobrych uczelni w przyszłości, które otworzą im właściwe rynki pracy. Zachecał także do udziału w konkursach naukowych i to jak najszybciej.

Emocje naukowe wyciszyliśmy w skansenie zabawek. W ciepłej izbie ogrzanej piecem kaflowym, przy wspólnym stole malowaliśmy farbami drewniane ptaszki, czemu towarzyszyła gawęda kustoszki o tym, jak to dawniej na wsi dzieci się bawiły. Za oknami biały śnieg i mróz, a feria barw ptasich spod naszych pędzli zapowiadała nadchodzącą już wiosnę.                                                                                                                      
      

Joanna Kubok